در ابتدای راه، ساز شما فقط باید سالم باشه؛ برای ساز «سالم» میتونیم چند ویژگی مهم رو ذکر کنیم:
- از نظر فیزیکی آسیب‌دیدگی نداشته باشه.
- فاصله سیمها از دسته گیتار (اصطلاحاً اکشنِ ساز) خیلی زیاد نباشه که گرفتن سیمها رو سخت کنه.
- هیچکدوم از فرتهای گیتار اصطلاحاً صدای گِز نداشته باشن. این اتفاق وقتی میفته که سیم نمیتونه آزادانه بلرزه و در طول خودش به یکی دیگه از فرتها برخورد میکنه و صدای زنگ‌مانندی میده.
- زیروبمی نتی که روی فرت دوازدهم هر سیم گرفته‌میشه، دقیقاً یک اکتاو بالاتر از اون سیم بصورت آزاد باشه. اگر ساز مشکل داشته باشه، این نت یک کمی (در حد کمتر از یک‍چهارم پرده) زیرتر یا بم‌‌تر از صدای مورد انتظار رو خواهد داشت.
چون سازهای کمتر از هزاریورویی، سیستم کنترل کیفیت ضعیفی دارن، نمیشه دقیقاً گفت از چه مدلی و از چه برندی اگر بگیریم ساز خوبیه؛ چون ممکنه از همون مدل، هم ساز خوب توی بازار باشه هم ساز بد. اما اگر این ویژگی‌هایی رو که ذکر کردیم توی یک سازی بررسی کردید و مورد قبول بود، میتونه ساز مناسبی برای شروع آموزشتون باشه. وقتی به سطح‌های بالاتر میرسید، با توجه به ذائقه موسیقایی‌ای که پیدا کردید، میتونید سازهای سطح بالاتر و جزئیات مورد پسند خودتون رو تهیه کنید.